Humor helpt. Humor relativeert namelijk het absolute karakter van een zienswijze. Is humor immers niet het resultaat van een onverwachte kortsluiting tussen zienswijzen? Natuurlijk, niet iedereen is even humoristisch en altijd lollig zijn is onuitstaanbaar. Maar toch. Het loont actief op zoek te gaan naar de humor in hoe het toegaat in je dagelijkse leven, juist ook als het heel erg tegenzit.

Zo heeft zelfs erachter komen dat die poeslieve partner van je uiteindelijk een loepzuivere psychopaat blijkt echt ook een grappige kant, zeker als jijzelf een professor bent die zich heeft gespecialiseerd in psychopathie. Het helpt ook als je die grappige kant toelaat.

Je kunt hier een beetje mee oefenen door na te gaan wat een humoristische kant zou kunnen zijn van een aantal pijnlijke gebeurtenissen die jij hebt meegemaakt. Het gaat er hierbij niet je om te bouwen tot een harteloze cynicus. Alleen maar een beetje een oog ontwikkelen voor alle gedoe en absurditeit, en misschien zo nu en dan een wat droevige glimlach. Vooral ook voor je eigen gedoe en pretenties. Dat is alles.

In de woorden van Stephen Hawking, toen al een vergevorderde ALS-patiënt:

‘Life would be tragic if it weren’t funny.’

Stephen Hawking
(1942 – 2018) is een belangrijke Engelse kosmoloog, natuurkundige en wiskundige.

Zo heb ik (MS) een roman geschreven waarmee ik afscheid had genomen van een bepaald type vrouwen. Dat boek en het gevoel dat het me gaf bleken echter achteraf niet veel meer dan een pauzenummer, de opmaat ook tot het volgende avontuur met zo’n dame. Dat had ontegenzeglijk zijn grappige kanten, althans achteraf.

Wat is er wellicht toch wel grappig, ironisch en lachwekkend aan wat je recentelijk aan ellende is overkomen?